Toen ik jong was, hadden wij een ijzeren vuilnisbak. De helft qua volume van het huidige bruine exemplaar, maar genoeg voor een gezin met zes kinderen.
De meeste mensen hadden geen auto. We aten de groenten van het seizoen. Kiwi, langoustine of shoarma kenden we niet. Je haalde het niet in je hoofd om zonder te vragen eten te pakken. Het huis werd verwarmd met één kachel en in de slaapkamers stonden ijsbloemen op de ruiten. Bier en frisdrank waren er bij hoge uitzondering als het echt feest was. Vliegvakanties bestonden nog niet.
Kortom: één generatie terug consumeerden we maar een fractie van wat we nu opmaken. Ik weet het, ik doe even hard mee, maar het is eigenlijk te gek voor woorden, dat we denken dat we in 2050 energieneutraal kunnen zijn en alle materialen opnieuw gebruiken. Daarvoor zijn we te egoïstisch, is de overheid te veel met politieke ruzies bezig en ontbreekt het aan visie.
Of het nu linkse mensen zijn, die zich zorgen maken over de verdwijnende Amazone, of de rechterkant die roept dat China volop kolencentrales bouwt en wij dan ook niks hoeven te doen: het is allemaal zo hypocriet als wat. Moet je al die vakantiefoto’s eens zien op social media. Wist u dat 90% van de wereldbevolking nog nooit in een vliegtuig gezeten heeft? Waarom mogen ze in Zuid-Amerika of in het Verre Oosten qua welvaart niet een beetje in de buurt komen van ons niveau rond 1960? Of in Afrika?
Als we blijven denken dat onze manier van leven normaal is, naast armoede voor de rest van de wereld, wordt het nooit wat met het klimaat en duurzaamheid.
Nogmaals, ik heb ook boter op mijn hoofd. En waar er nu excuses gemaakt worden voor de slavernij, zal ons nageslacht excuses maken voor de uitbuiting van de wereld en een groot deel van de resterende mensheid door ons.
Machiel van der Schoot, ervaringsdeskundige en beobachter. Hij is eigenaar van Sera Software en Alphens.nl. Fervent blogger met het hart op de tong. Zingt graag, is toetsenist en gitarist. Meermaals bekroond voor zijn ondernemerschap en innovaties.
